Vorige week mocht ik een mooie sessie begeleiden.

Daar zat ze schuin tegenover mij op de stoel. Gedurende de sessie gaf ze op een gegeven moment aan dat ze vaak het gevoel heeft zo egocentrisch te zijn. Op mijn vraag: wat is dan egocentrisch had ze niet echt antwoord. Ik vroeg haar of egocentrisch zijn niet juist kiezen voor jezelf is?  Daar raakte ik iets. De emoties kwamen en de woorden kwamen moeizaam. Ze zei: van kleins af aan zei mijn moeder regelmatig dat ik egocentrisch was. Hierdoor heb ik nooit echt voor mezelf gekozen en de keuze van een ander af laten hangen.

Hiermee kwam het besef dat de woorden van haar moeder haar hadden doen besluiten niet voor zichzelf te gaan kiezen. En als ze dat dan af en toe wel deed, was er altijd een soort schuldgevoel op de achtergrond.

Samen konden we kijken naar de situatie van haar moeder. Zij was net na de oorlog geboren. Haar ouders nog in overlevingsstand ten  gevolge de oorlog. Ze kon de woorden van haar moeder naast zich neerleggen. Ja het was oke om voor zichzelf te gaan kiezen en haar eigen besluiten te nemen.

De sessie was nog niet klaar. Ze beseft zich dat ze overal controle op probeert te houden en besefte tegelijkertijd ook dat ook dat een vorm van overleven is.  Ik zette de intentie om te gaan kijken naar de bron. Dus wanneer was het eerste moment dat ze dit besloten had. Dit bleek niet een moment te zijn in dit leven, maar heel wat levens terug.

Ze zat rustig en stevig op de stoel. Ik vroeg haar om haar ogen te sluiten. Ze ademde een aantal keren diep en zag dat ze op een plein stond waar om haar heen overal gevochten werd. Mensen raakten gewond en sommigen overleefden het niet. Volledig machteloos stond zij daar en kon er niets aan doen.  Precies dit heeft haar doen besluiten zich nooit meer zo machteloos te voelen en de controle willen houden.

Ik mocht haar begeleiden in deze situatie of het zo was dat zij hier niets aan kon doen. Dat klopte. Het was van hogerhand bepaald en dat moest ook zo gebeuren om verder te kunnen.

Het blijft lastig om de controle los te laten. Soms lukt het wel en dan voelt ze zich ontspannen. Dus ze gaat nu met kleine stapjes proberen het los te laten…..